3. Nowa znajomość

Kolik nie chciała na razie pokazywać się Julianowi, więc poszła w inną stronę i doszła do Marlenki.
- Cześć, jest tu kto? – zapytała przy wejściu
- Tak, proszę! – usłyszała w odpowiedzi, a gdy Kolik weszła i Marlenka ją zobaczyła dodała – Cześć. Ja… znaczy widzę, że jesteś nowa… Jestem Marlenka. Wiem, że pingwiny przyprowadziły dziś rano jakąś lemurzyce, ale o pingwinie nic nie wiem.
- No tak wiem, to ja… To jest jestem Kolik i to ja byłam też rano – odpowiedziała Kolik, po czym opowiedziała jej całe zdarzenie – … No i jest 0% szans że da się to odwrócić.
- Szczerze mówiąc nie spodziewałam się po nich czegoś takiego… – powiedziała Marlenka.
- Wiesz Marlenko, chyba muszę już iść. Spotkamy się jutro. Do zobaczenia – powiedziała Kolik
- Na razie – odpowiedziała Marlenka i Kolik wyszła
Gdy Kolik doszła na przywitanie powiedziała – Wiecie, przepraszam was za wszystko… Wy daliście mi nowy dom, nowe życie, co prawda to drugie było bez mojej zgody, ale teraz się z tego ciesze… dziękuję wam.
Kowalski chciał coś odpowiedzieć, ale zaniemówił, po krótkiej chwili Skipper powiedział:
- Nie ma sprawy! Inni też nas nie rozumieją. A tak w temacie oddziału, to za kilka dni się przekonamy czy zasługujesz by w nim być.
- Fajnie.. – odpowiedziała Kolik.
Kowalski nadal nie mógł nic powiedzieć więc zaczął udawać, że coś tworzy, a korzystając z okazji Rico zawołał „Ryba!” i zabrał się do robienia kolacji – sushi. Gdy już wszystko było gotowe Kolik nie za bardzo podobał się taki scenariusz.
- A może mogłabym jakiś owoc, bo jak byłam lemurem… to nie przepadałam za rybami…
Tym razem Kowalski się odezwał – nie przejmuj się DNAprzekierowywator nie tylko zmienił twój wygląd, ale także cechy charakteru – wszyscy się na niego ze zdziwieniem popatrzyli – znaczy jako pingwin na pewno polubisz ryby…
- No dobra, trzeba spróbować – niepewnie zjadła jedną porcję – mmm… Dobre!
Po kolacji…
- dobrze! Jako że oddział musi wyć wypoczęty wprowadzam sekwencję światła gasną! – zakomędował Skipper
- A gdzie ja będę spać? – zapytała Kolik
- Kowalski się poświęcił i powiedział, że będzie spać w pracowni. – powiedział Szeregowy. w tym samym czasie Kowalski wszedł do pokoju. Kolik chciała powiedzieć „DZIĘKUJĘ”, czy coś w tym stylu, ale stwierdziła, że przez drzwi by jej nie usłyszał.
W nocy Kowalski analizował sobie to wszystko co uczynił tworząca DNAprzekierowywator i zdał sobie, że tam były zapisane jego wizje. A w przypadku Kolik i jej pierwotnego wyglądu maszyna wybrała „samica/pingwin/(b.)ładny”.
- Czyli, że ona… – zasnął.