6. następstwa zmian

Następnego dnia to Kolik wstała pierwsza. Szeregowy też powoli zaczął się budzić, ale inni dalej spali.
- O! Dzień dobry. Jak minęła noc? - zapytała Kolik.
- A... co jakiś czas zasypiałem i znów się budziłem... - odparł Szeregowy podchodząc do ekspresu do kawy.
Chwilę później wstał Skipper, a Szeregowy podał mu napój.
- Dzień dobry żołnierze! - przywitał szef, a drużynowy szaleniec zaczął się budzić - Która to godzina?
- 8.30 - odpowiedziała Kolik
- A niech to. Zostało nam jeszcze pół godziny. Kowalski, opcje! - zawołał Skipper i wszyscy zorientowali się, że go ciągle jeszcze nie ma.
- Chyba zasnął bo nic nie słychać. - poinformował Szeregowy
- No to opcje dziś poda... Szeregowy! - zawołał Skipper.
- a więc jednorożce to zawsze... - zaczął, ale szef mu przerwał.
- E, no tak... Rico?
- Ka-boom! - zawołał i wyrzygał laskę dynamitu.
- Nie Rico! - szaleniec od razu posmutniał - Nie potrzeba nam demolki przed samym otwarciem zoo. No to może teraz... Kolik?
- E... może... - zastanowiła się na chwilkę - Nie wiem. Może obejrzymy wiadomości... - zaproponowała
- I to jest dobry pomysł - pochwalił, a następnie włączył telewizor.
- Witam państwa! Oto Max Kolanko i poranne wiadomości! - powiedział Max Kolanko - 2 dni temu zaginął rzadki lemur katta. Ostatni raz widziano go na Manhattanie. - Kolik patrzyła na to z otwartym dziobem. - Teraz inspektorzy szukają zwierza w pobliskim zoo. Dla państwa Max Kolanko z zoo w Central Parku! A teraz jak zwykle o 9.00 sport ze Skuterem Alwarens'em.
- Już dziewiąta? - zdziwił się Rico - Jakoś szybko.
Wszyscy wyskoczyli z bazy. Kowalski także już opuścił swą "krainę naukowego spełnienia" i wyszedł na zewnątrz.
- Witam wszystkich! - przywitał się naukowiec
- Kowalski, co ty tam robiłeś dłużej niż całą noc? - zapytał szef
- Noo... - nie dokończył, bo przeszedł obok nich jakiś mężczyzna z Julianem.
- Zostaw mnie! - wrzeszczał król - Czy ty wiesz kim ja jestem? Maurice!! - krzyczał, a gdy zobaczył Kolik dodał - Przecież to ona.
- No wiesz... - powiedziała Kolik obrażonym tonem.
- Spokojnie, oni chcą tylko zobaczyć czy przypadkiem nie masz pofarbowanej sierści - poinformował Kowalski.
- Co?! - krzyknął panicznie Julian.
- Moim zdaniem to dla niego już już wystarczy tych informacji - powiedział ciszej Skipper - No cóż... suszymy ząbki panowie... i Kolik. - Poprawił się
- Czyli, że mamy machać? - zapytała wesoło Kolik.
- No tak.. a co jest w tym takie zabawne? - zapytał szef.
- Nie no właściwie nie wiem dlaczego się śmiałam... - odparła i spoważniała.
Nagle znów obok nich przeszedł człowiek z Julianem, jednak tym razem król wyglądał jakby spał.
- Czyżby on zasnął? - zapytał z niedowierzaniem Szeregowy.
- Raczej jest pod narkozą... - odparł Kowalski, a Szeregowy z przerażeniem na niego spojrzał - Musiał się szamotać i żeby nikomu nie wyrządzono krzywdy to... ehh.. po prostu niedługo się obudzi..
Po chwili Rico zawołał - Nie ma dzieci - w prawdzie nie zauważyli nikogo wcześniej, ale zbyt zajęli się sprawą z Julianem.
- Może wcześniej zamknęli? - zaproponował Szeregowy.
- Ja też nikogo nie zauważyłem oprócz tych gości w marynarkach - dodał Skipper.
- A może to przez tą inspekcje postanowili dziś nie otwierać zoo - zaproponowała Kolik.
- No tak to by wyjaśniało... - podsumował szef po czym dodał - Kowalski, opcje!
- Można by zwołać zebranie i wszystkim to wyjaśnić, na przykład dziś po zamknięciu zoo.
- Dobry pomysł - pochwalił Skipper.
- Tak! A potem w coś zagramy! - zawołał Szeregowy.
- Nie. - rzekł Rico.
- Dokładnie! Nie pamiętacie już co było jak Marlenka zorganizowała ostatnio wieczór gier o mały włos nie straciliśmy z waszej winy telewizora, a Kowalski i lemury prawie zostali staranowani ciężarówką? - przypomniał Skipper. Szeregowy się zamyślił, a Kowalski z odrazą przypomniał sobie tamtą noc.
- Możemy po tym wszystkim sami sobie zagrać w grę, która nie jest hazardem. - zaproponował naukowiec.
- O, ja znam kilka fajnych gier! - zainteresowała się Kolik.
Skipper przez chwilę słuchał przytaknięć oddziału, po czym z udawanym smutkiem w głosie zapytał.
- To czyli nie chcecie dzisiaj zagrać... - zrobił dramatyczną pałzę, a potem zawołał - w łapaj bombe?! - cały oddział, oprócz zdezorientowanej Kolik i śmiejącego się Skippera zaczął panicznie biegać i krzyczeć, aż dostali plaskacza od szefa - Ogarnijcie się żołnierze, dziś gry karciane i planszowe, ale następnym razem...
Oddział lekko się uspokoił...