5. Pierwszy dzień w zoo

Chwilę później Kolik wróciła z Alice.
- Nie mam do was sił skąd wy się bierzecie? - Narzekała Alice.
Gdy Kolik była już prawowitym mieszkańcem zoo, do dyrektorki podszedł człowiek w garniturze, z zoo w Hoboken.
- Przepraszam - zaczął - Czy nie trafił tu może jakiś lemur albinos?
- Tak wczoraj się jakiś znalazł... - zaczęła Alice i odeszli.
- Masz jednak szczęście, że nie jesteś lemurem - powiedział Szeregowy do Kolik.
- Tak! Najwidoczniej Hoboken domaga się swoich ofiar w całości. Hoboken!!! - krzyczał Skipper.
- No... Szczęśliwy pech! - podsumowała Kolik.
Przez resztę dnia, Kolik próbowała się nauczyć tańczyć od Szeregowego.
- Lewa w tył, w przód, podskok, obrót. - instruował Szeregowy - Tak, dobrze... jeszcze raz.
- Fajnie! - ucieszyła się - teraz ja! - i zaczęła swój taniec nucąc jakąś melodię - Znasz to?
- Tak! - zawołał i dołączył się.
Kolik zaczęła już śpiewać, a Szeregowy też nucił. Po jakimś czasie dołączył się też Rico.
- Chodźcie, też się dołączcie - zaprosiła Kolik Skippera i Kowalskiego.
- Właśnie, Kowalski o ty mnie tego nauczyłeś - powiedział Szeregowy, a Kowalski wstał niechętnie.
- stereotypowo pingwiny nie tańczą dla zwiedzających. - zaczął naukowiec.
- A co robią? Oświećcie nas! - przerwał sarkastyczne szef - Jakbym nie był pingwinem...
- No to... zazwyczaj stoją, czy coś w tym stylu... - poddawał się Kowalski.
- Dziwny zwyczaj... - zakończyła Kolik.
Powoli ludzie zaczęli wychodzić już zoo.
- Przyjdźcie też jutro! - zawołała na koniec Kolik.
- Wiecie, że oni codziennie przychodzą? - zapytał Skipper.
- Wiem, ale wole ich zachęcić - odparła, a gdy już nikogo nie było dodała - Co to był za męczący dzień...
Zegar wybił 7pm, ostani goście (poganiani przez Alice) wychodzili z zoo. Szeregowy poszedł do bazy obejrzeć swój program, Rico coś zjeść, a Skipper po precle do parku, chociaż ruszył w inną stronę...
- Pójdę zobaczyć ten serial Szeregowego... - zaczęła Kolik.
- Szybko zmienisz zdanie - ostrzegł Kowalski, a Kolik w odpowiedzi się do niego uśmiechnęła. On sam, po krótkiej chwili udał się do laboratorium, a po drodze usłyszał Kolik.
- Mam za słabe nerwy do tych kucyków! Od razu widać gdzie jest zamek! - na jej słowa Rico wydał z siebie skrzekliwe "aha".
Chwilę później Skipper wpadł do bazy z preclem w skrzydle.
- Koniec tych tęcz żołnierzu! Za chwilę rozpoczyna się całonocny maraton Gołe Klaty Ninia Solo 2!
- Tak!! - zawołał Rico i porwał się z miejsca.
Szeregowy natomiast, na początku był trochę smutny, ale gdy cisze przewał ryk telewizora oznaczający początek maratonu, na jego dziobie pojawił się uśmiech. Kolik się on za to nie spodobał. Wszyscy trzej byli tak pochłonięci tą przemocą, że nie zauważyli braku Kowalskiego. Kolik chciała go nawet poinformować o tym serialu godnym Oscara, ale możliwość kolejnego wybuchu jej się nie uśmiechała.
- To ja pójdę do Marlenki... - zaczęła, ale że nikt nie zwrócił na nią uwagi od razu poszła.
- Witaj Marlrenko! - zaczęła Kolik - Mam nadzieję, że nie przeszkadzam, ale przychodzę teraz bo oni zaczęli oglądać jakiś maraton...
- Hej! - również się przywitała - Ostatnim razem jak jakiś oglądali to był problem z Leonardem..
- A co się stało? - dopytywała dziewczyna.
- On jest koalą i śpi cały dzień... No i zaczął lunatykować, że jest ninja... - odpowiedziała wydra.
- Aha...
Przez polowe nocy Kolik i Marlenka rozmawiały w najlepsze, ale gdy Kolik miała już zamiar się pożegnać. Marlenka ją jednak wyprzedziła.
- Wiesz widziałam tą waszą "szkolę tańca" zawsze tylko Szeregowy tańczy.
- A no tak... Tak się chciałam najpierw nauczyć coś od niego, a potem tak jakoś prawie wszyscy zaczęli... - Odpowiedziała Kolik.
- Ciekawe... - zastanowiła się Marlenka.
- Wiesz, muszę już iść.... Dobranoc Marlenko... - pożegnała się Kolik i wyszła.
W bazie ogólnie było cicho, nie licząc telewizora... Skipper, Rico i Szeregowy już prawie pozasypiali. Kolik podeszła do pożyczonej pryczy i zasnęła.